وبلاگ تخصصی مهندسین مرتع و آبخیزداری

گاو زبان گیاهی است چند ساله و دارای ریشه‌های نیمه غده‌ای که بطور عمودی تا عمق 50 سانتیمتر در خاک فرورفته است و بعلت داشتن ریشه‌های اصلی و فرعی در اعماق خاک مقاومت آن در برابر خشکی خاک زیاد است. برگهای آن زبانه‌ای و پوشیده از خارهای ظریفی است که به آن حالت خشن میدهد و به همین علت به گاوزبان معروف است. گلهای آن به رنگ قرمز خوشرنگی است که پس از خشک شدن به رنگ آبی تیره در می‌آید .

ترکیبات شیمیایی :

این گیاه حاوی مواد موسیلاژ، قندی، تانن و ترکیبات فنلی و نیز مقدار کمی آلکالوئید میباشد (آرام بخش)

خواص درمانی : گاوزبان حواس پنجگانه آدمی را تقویت می کند. دمکرده آن نشاط آور بوده و رنگ رخسار را باز می‌کند.سینه را نرم می‌کند. تنگی نفس و دردگلو را شفا می دهد. دلهره و وحشت را از بین می‌برد. غم و غصه را کم کرده و برای کسانی که با خود حرف می زنند بسیار خوبست. از برگهای تازه آن برای درمان جوشهای چرکی دهان و درمان برفک استفاده می شود .

سازگاری :

گاوزبان بیشتر در ارتفاعات رامسر، رودسر و تنکابن بصورت خودرو و نیز زراعی وجود دارد. بطور کلی شرایط آب و هوایی کوهستانی سردسیر و نیمه مرطوب که در طول بهار و تابستان دارای بارانهای متناوب هستند، برای کشت این گیاه مفید است.

روش تکثیر و کاشت :

کشت گاوزبان در دو فصل پائیز و بهار انجام می شود و بهترین روش کاشت بذر در فصل پائیز است. عمق کاشت 2ـ 1 سانتیمتر و فاصله بین بوته‌ها 50 ـ 40 سانتیمتر و فاصله بین ردیف‌ها 70ـ60 سانتیمتر است.

میزان مصرف بذر در هر هکتار 15ـ 10 کیلوگرم است. عمر مفید بوته گاوزبان 2 سال و حداکثر عمر آن 4 سال است. در مناطقی که بارندگی به اندازه کافی و پراکندگی بارش آن مناسب باشد، کشت به صورت دیم صورت می گیرد. اما در مناطق خشک مانند اصفهان نیاز به آبیاری مرتب می باشد. مهمترین آفت این گیاه کرم برگ خوار است که بیشترین خسارت خود را در زمان برداشت به گیاه می زند و چون در این زمان مبارزه شیمیایی صلاح نیست، لازم است از مبارزه بیولوژیک استفاده شود .

برداشت محصول :

عمل گل چینی در اوایل خرداد صورت می گیرد و گلهای چیده شده را در کنار مزرعه روی پارچه یا سفره های پلاستیکی به ارتفاع 3-2 سانتیمتر پهن می کنند و برای آنکه آفتاب نخورد، روی آن پارچه می‌اندازند. البته خشک کردن محصول در سایه بهتر بوده و محصول مرغوبتری خواهد داد. بهم زدن گلها حین خشک شدن ضروری است. گل مرغوب گلی است که دارای دم سفید و گلبرگهای بنفش باشد. میزان عملکرد آن حدود 1100-1000 کیلوگرم گل تازه می باشد که از این میزان حدوداً 300-250 کیلوگرم گل خشک بدست می آید .

شاه پسند وحشی خونریزی لثه را رفع می‌کند و برای برطرف کردن سرما خوردگی مفید است. 
شاه پسند وحشی با نام علمی (Verbena officinllis) گیاهی است که در روم قدیم مورد پرستش و تقدیس مردم قرار می‌گرفت و از آن برای تبرک خانه‌ها و معابر استفاده می‌شد.
این گیاه در نواحی جنوب آسیا، آفریقا و اروپا در حاشیه جاده‌ها و دشت‌ها می‌رویند. در ایران در مناطق شمال ایران و اطراف تهران، فارس، شیراز و نواحی جنوب می‌رویند.
قسمت مورد استفاده این گیاه سر شاخه‌های سبز آن است. در اثر مالش دادن بوی مطبوعی در تمام قسمت‌های این گیاه منتشر می‌شود ولی طعم آن گس و تلخ است. شاه پسند وحشی از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است و دارای مواد شیمیایی مختلفی نظیر تانن، موسیلاژ، ساپوتین، وربی نالین و ماده‌ای تلخ است.
این گیاه برای تقویت قلب مفید است و خون را تمیز و تصفیه می‌کند. همچنین برای برطرف کردن سرماخوردگی مفید است.
شاه پسند وحشی خلط آور است برای درمان ناراحتی پوستی مفید است و کمبود ویتامین c را درمان می‌کند.
این گیاه کرم معده را کشته و از بین می برد، برای تقویت قلب مفید است و خون را تمیز و تصفیه می کند.

براساس یک تحقیق پزشکى گیاه زردچوبه مى تواند بدون آنکه بر بیمار عوارض جانبى بگذارد ، در معالجه بسیارى از بیماریهاى غیر قابل درمان و خطرناک نقش درمانى داشته باشد .
این مطالعات نشان میدهد زردچوبه در درمان التهابات ویروسى کبد، تنظیم مقدار کلسترول خون ومعالجه بیماریهاى سرطان سینه وخون موثر است.
در این گزارش پزشکى آمده است: مصرف روزانه یک قاشق مرباخورى زردچوبه در یک لیوان شیر گرم میتواند مانع از ابتلا به سرطان شود.
مطالعات پزشکى نیز نشان میدهد، زردچوبه در درمان بیمارى قند باتوجه به نقش آن در افزایش ترشح انسولین میتواند موثر واقع شود.
زردچوبه مانع از غلظت خون مى شود و براى درمان دردهاى آنژین نیز مفید است.
براساس این گزارش، گیاه مذکور در تنظیم هضم غذا ،درمان التهابات کولون ، بیماریهاى کلیه، پوست، بویژه درمان عقرب گزیدگى ومارگزیدگى ودردهاى دندان ولثه موثر است.
همچنین زردچوبه در درمان بیمارىهاى انگلى ، سرفه ، سرماخوردگى وتنگى نفس نقش مهمى دارد.
محل اصلى پرورش این گیاه هند است وبه عنوان یک ماده رنگى غذایى از آن استفاده میشود در عین حال بخاطر مواد آنتى باکترى که دارد، نقش مهمى در نگهدارى مواد غذایى ایفا میکند.

از نظر شیمیایی پرتقال را منبع غنی ویتامین ث می‌دانند و جالب آنکه پوست آن در بسیاری موارد حتی مغذی‌تر از پرتقال است‌. کارشناسان مؤسسه ملی سرطان آمریکا معتقدند موارد سرطان معده در آمریکا تقریبا کم است، زیرا در تمام ماه‌های سال پرتقال و مرکبات در دسترس همه قرار دارد و بیشتر مردم آن‌ها را مصرف می‌کنند‌. ویتامین ث یکی از عوامل مهم مهار کننده سرطان است به طوری که این ویتامین را دشمن نیرومندی بر علیه یکی از عوامل شناخته شده سرطان‌زا یعنی نیتروزامین‌ها (Nitrosamines) می‌شناسند. مصرف زیاد پرتقال علاوه بر پیشگیری از سرطان معده در پیشگیری از انواع دیگر سرطان‌ها نیز مؤثر است. از جمله سرطان مری در اشخاصی که زیاد پرتقال می‌خورند، 50 درصد کمتر از اشخاصی است که آن را کمتر مصرف می‌کنند و یا اصلا نمی‌خورند‌. همچنین میزان ابتلا به سرطان لوزالمعده در مصرف کنندگان پرتقال در پایین‌ترین حد قرار دارد.

محققان دریافته‌اند که پرتقال و سایر مرکبات در پایین آوردن کلسترول خون نیز مؤثرند و این خاصیت مدیون وجود پکتین (Pectin)  یا ماده الیافی پوست و ورقه‌های نازک ما بین پره‌های پرتقال است‌. در مواردی که هدف کاهش کلسترول و تامین سلامت شریان‌ها باشد، برای استفاده از حداکثر نیروی درمانی پرتقال توصیه می‌شود که پرتقال را با لایه  سفیدرنگ زیر پوست و لایه‌های نازک داخل پرتقال که حاوی پکتین هستند مصرف کنید‌.

پیشگیری از عفونت‌های ویروسی از خواص دیگر پرتقال است که در عصاره آن وجود دارد. ‌دانشمندان این خاصیت را فقط به دلیل ویتامین ث موجود در آن نمی‌دانند، بلکه معتقدند که ممکن است یک ترکیب ناشناخته  ضدویروسی نیز در عصاره پرتقال موجود باشد‌.

لازم است بدانید که یک لیوان آب پرتقال، دارای 120 میلی گرم ویتامین ث یعنی دو برابر مقدار توصیه شده در روز است و علاوه بر آن دارای مقادیری کلسیم، پتاسیم، نیاسین و اسید فولیک است‌. آب پرتقال سرشار از الیاف فیبر است به ویژه اگر با گوشت میوه مصرف شود. آب پرتقال هر اندازه که سردتر باشد و در یخچال نگهداری شود ویتامین ث آن بیشتر حفظ خواهد شد.

آب پرتقال صحیح چگونه به دست می‌آید؟

پرتقال را پوست کنده البته مانند پوست کندن یک سیب، یعنی پوست دوم سفید رنگ روی آن بماند و بعد به قطعات کوچک ببرید و در آب میوه‌گیری بیندازید، درست مثل زمانی که می‌خواهید آب هویج بگیرید. آب پرتقال شما باید شیری رنگ باشد و نه کاملا نارنجی (از دیدگاه طب نتروپت و درمان‌های طبیعی).

افرادی که فشار خونشان بالاست و برای کنترل آن دارو مصرف می‌کنند، به احتمال زیاد به دلیل استفاده از داروهای ضد فشار خون و یا برای بالا بودن سدیم در بدنشان، پتاسیم آنها از حد طبیعی پائین‌تر آمده و مشکلاتی در وضع سلامت آنها به وجود می‌آورد. این بیماران باید به طور مرتب پتاسیم خونشان را مورد آزمایش قرار داده و کاملا زیر نظر باشند.

البته درمان کمبود پتاسیم به طور مصنوعی امکان‌پذیر است و با تجویز پزشک صورت می‌گیرد. ولی این بیماران باید همیشه در تغذیه روزانه خود از مواد غذایی حاوی پتاسیم بالا استفاده کنند. آب پرتقال سرشار از پتاسیم است و در یک لیوان بزرگ آب پرتقال حدود 350 میلی‌گرم پتاسیم وجود دارد‌.

میوه‌های زرد مانند موز،‌ انواع مرکبات، زردآلو، هلو، انگور، خرما و طالبی نیز دارای پتاسیم فراوان هستند، ولی چون آب پرتقال کالری کمتری دارد مناسب‌تر است. زیرا مواد خوراکی که کالری زیاد تولید می‌کنند برای مبتلایان به فشارخون مناسب نیستند

گیاهی است علفی ، بزرگ ساقه های منشعب به طول 80 تا 5/1 سانتیمتر که به حالت وحشی رویش دارد . ریشه های دراز و قطور با ظاهر دوکی و رنگ قهوه ای ، از مشخصات بارز این گیاه برگ های بسیار پهن و نسبتاً افتاده به روی ساقه است که در قسمت فوقانی سبز تیره و سطح تحتانی پوشیده از تارهای فراوان و به رنگ سبز روشن ، گل ها کوچک و ارغوانی رنگ ، میوه فندقه به شکل یک توپ خاردار است .

مواد مؤثره :

ریشه : اینولین (نوعی هیدرات کربن) (70-50 درصد) کربنات و نیترات پتاسیم ، گلیکوزید (لاپوزید)

دانه : گلیکوزید آرکتیوپیکرین (Arctio Picrin) ، 18 درصد روغن (اسید لینولئیک ، اسید اولئیک)

خواص درمانی : ریشه : تقویت کننده و آنتی بیوتیک ، تصفیه کننده خون ، زیاد کننده ترشحات صفرا ، معرق ، درمان نقرس و روماتیسم ، مدر (دفع کننده اسید اوریک) ، کمک به دفع سنگ کلیه ، پائین آورنده قند خون ، التیام سوختگی ها و التهابات مخاط دهان و گلو ، رفع جوش صورت ، تقویت پوست سر و جلوگیری از ریزش مو ، تسکین درد و ورم حاد مفاصل و رفع ناراحتی های بواسیر

ضماد برگ : موجب اکسیده شدن و زائل شدن سم مار می شود ، رفع کننده خارش و تحریکات جلدی

دانه : دارای  روغن که زود خشک می شود و در اثر ماندن کهنه نمی شود.

روش استفاده : برگ و ریشه (دم کرده)

1 – بابا آدم +گزنه + افسنطین + آرنیکا + مریم گلی : تحریک رشد مو ، تقویت موی سر و ضد ریزش مو

2 – بابا آدم + بارهنگ + بنفشه (روغن – موضعی) : رفع درماتیت گهواره و بثورات جلدی ناشی از ادرار

عوارض جانبی و منع مصرف : گزارش نشده است.

سیر،از سبزیهایی است که تاریخی بسیار کهن دارد. انسان خواص درمانی این گیاه را پنج قرن قبل از میلاد مسیح شناخته بود.

محل کشت سیر شرق است که به میزان وسیعی کشت داده میشود . در ماه فروردین هر یک از پیازهای کوچک سیر را در خاک  کاملا خشک به فاصله 15-20سانتی متری می کارند وبین ماههای تیر و مرداد که برگها پژمرده شود جمع آوری می گردد. این گیاه در نواحی مختلف ایران بخصوص در شمال کشور بطور گسترده پرورش می یابد.

اهمیت وخواص زیاد سیر در احادیث اسلامی مورد توجه است از اینرو:

رسول خدا (ص)فرمودند : سیر بخورید وخود را با آن معالجه کنید زیرا در سیر شفا وبهبودی هفتاد مرض است.

فواید سیر :خواصی که دانشمندان (طب قدیم وجدید) برای سیر بر شمرده اند عبارتند از :

1- سیر اثر خوبی در ضد عفونی کردن معده دارد،ولی نباید آن را زیاد مصرف کرد.

2- سیر رسوبات خون را حل میکند از اینرو مصرف سیر به کسانی که درد مفاصل دارند نقرس گرفته اند ویا به روماتیسم مبتلا شده اند، توصیه می شود.

3- سیر  ادرار را زیاد می گرداند وفشار خون را پایین می آورد.

4- سیر بهترین درمان برای فراموشی ونسیان است.

5- سیر بهترین تقویت کنندهء پیا ز مغز است وروی غدد مغز تاثیر نیکو دارد.

6- خوردن سیر عظلات قلب را به نشاط می آوردو به این وسیله گردش خون منظم میگردد.

7- مصرف سیر مجاری تنفس وخون را پاک می کند و به این وسیله از تنگ نفس می کاهد.

8- سیر برخی از انواع سل ریمی را معالجه می کند.بخصوص وقتی که با شیر ممزوج باشد.

9- سیر برای معالجه اسهال و برونشیت وسردرد و زکام مزمن وضعف حافظه وسر گیجه سودمند است.

10- سیر در برابر امراض بسیاری مانندتب  مقاوم است.

11- سیر پوست بدن را خوشرنگ و گونه ها را سرخ و روده ها را از عفونتها پاک (بخصوص در اطفال) وبا این خاصیت انسان را در مقابل بیماری تیفوئید(حصبه) و دیفتری محافظت می کند.

12- سیر سنگ کلیه را از بین می برد وکرمهای نازک شکم اطفال را نابود می سازد.

13- سیر فلج ورعشه را معالجه می کند ودر مورد ملاریا و بی خوابی خیلی مفید است.

14- برای درمان میخچه و زگیل باید سیر را نرم  کنید وبه صورت مرهم روی میخچه وزیگیل بگذارید،تا همان طور بماند وهر چند وقت آن را تکرار کنید تا به کلی میخچه و زگیل از بین برود.

15- وقتی حشره ای شما را گزید، فوری محل نیش را با سیر بمالید تا سوزش ودرد آن تسکین پیدا کند.

16- اگر یک بسته سیر را در انبار غلات آویزان کنید و یا روی آن پخش کنید ، باعث فرار موشها خواهد شد.

17- مصرف سیر برای بیماران مبتلابه مرض قند (دیابت) اثر شفا بخش داشته وقند خون را میکاهد.

18- سیر اپر سمی نیکوتینی که از دود سیگار حاصل می شود را برطرف می نماید ،زیرا چنانچه معتادین به سیگار به علت نیکوتین دچار نارحتی های هاضمه وقلب شده با شند، با مصرف سیر احساس بهبودی می کنند.

19- خوردن سیر برای درمان رعشه اندامها وفلج مفید است.

20- مداومت در مصرف سیر به تدریج باعث ریختن موی سفید وروئیدن موی سیاه می شود.

21- سیر برای درمان شقاق(ترک خوردگی) اثر شفا بخش دارد.

22- اگر مخلوط سیر با سرکه را بر پوست بمالند ورم اعضاء را بر طرف می نماید.

23- سیر خرد شده حاوی اسانس گو گردی، بوی تندی دارد که برای دستگاه گوارشی خاصیت آنتی بیوتیکی (ضد میکربی) دارد، اسانس فرار آن در تمام بدن پراکنده می شود واز راه ریه وپوست  دفع می گردد.

24- سیر یک محرک پوستی است و به عنوان خلط آور در التهاب مخاط برونشها مصرف می شود.

25- از سیر برای درمان تصلیب شرایین استفاده می شود.

26- بنا بر تحقیقات دانشمندی بنام «ری (Rey)» زیاده روی در مصرف سیر ، موجب سر درد وضعف بینائی می شود. برای جلو گیری از این مضرات چند راه پیشنهاد شده است:

الف- پختن سیر در آب واضافه کردن کمی نمک یا کره یا روغن بادام به آن.

ب -استعمال گشنیز به همراه مصرف سیر یا بعد از مصرف سیر

27 چنانچه در مصرف سیر ،مراعات سن ، مزاج وفصل نگردد مخصوصا به حالت خام در مصرف آن زیاده روی شود، برای دستگاه تنفس و بیماری بواسیر مضر است.

تذکر:بهترین کار برای بر طرف کردن بوی سیر خوردن سبزی وکاهو است ، زیرا کلروفیل موجود در این سبزیها بوی سیر را دفع می کند.

دم کرده برگ ریحان معالج سردردهای میگرن و عصبی است و اثر ضدتشنج دارد. 
ریحان با نام علمی (Ocimum basilicum) گیاهی است علفی یکساله و معطر که ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتیمتر می رسد.
برگهای این گیاه به صورت متقابل بیضوی، نوک تیز با کناره های دندانه دار است و گلهای آن معطر و کوچک به رنگ سفید، قرمز و گاهی بنفش مشاهده می شود.
ریحان در ایران و افغانستان به صورت خودرو می روید و در اکثر نقاط دنیا کاشته می شود.
از این گیاه اسانسی بنام بازیلیک یا روغن ریحان که بسیار معروف است تهیه می شود. ریحان از لحاظ مردم قدیم ایران کمی گرم و خشک است و چون بسیار معطر است برای معطر ساختن غذا از آن استفاده می شود.
برگ ریحان درمان کننده ناراحتی های حاصل از نیش حشرات است، کافی است که محل گزش حشرات را با برگ ریحان ماساژ دهید خارش و درد را برطرف می کند. تخم ریحان برای رفع دل درد مفید است و اگر آن را بکوبید و با صمغ عربی مخلوط کنید داروی خوبی برای درمان اسهال است.
برگ ریحان اثر زیادکننده شیر دارد و مادران شیرده حتما باید از این گیاه استفاده کنند و خوردن آن به همراه غذا به هضم کمک می کند.
مضرات خاصی برای این گیاه گفته نشده است.

زنجبیل

Ginger

زنجبیل اصالتاً یک گیاه چینی و هندی است و در این کشورها در طول بیشتر از 4000 سال در پخت و پز غذا مصرف شده است. از آنجا که مردم علاقه وافری به طعم تند و بوی معطر آن داشته اند و نوعی خاصیت گرمایی داشته و برای درمان درد معده مؤثر بوده است، کاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسیری آن را کشت داده اند. ریشه این گیاه در درمان سرگیجه، تعریق، تهوع و استفراغ ناشی از بیماریهای حرکتی یا دریازدگی مؤثر واقع میشود. این گیاه همچنین گلودرد، سردردها، پاره ای از انواع دردهای قاعدگی و آرتریت و تب و درد ناشی از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا را درمان می کند.

معرفی گیاه

ساقه های ریشه دار زنجبیل عبارت از دکمه ای به هم پیچیده، ضخیم و قهوه ای روشن است که می توانید از بازار محلی نیز آنرا تهیه کنید. از آنجا که زنجبیل نوعی گیاه زیرزمینی است لذا ساقة ریشه دار این گیاه بخشی از ساقه اصلی است که برحسب انفاق در زیرزمین رشد و نمو پیدا می کند. ریشه اصلی این گیاه از گره های موجود روی ساقه های ریشه دار آن نمو می کند. بالای سطح زمین ساقه های 12 اینچی  دارای برگهای طولانی، باریک، کج و معوج و سبز با گلهای سفید و سبز مایل به زرد قرار دارد.

ترکیبات گیاه

فرآورده های حاصله از زنجبیل از ریشه تازه یا خشک آن یا از طریق تقطیر روغن از ساقه آن تهیه میشود.

اشکال موجود

پس از قطع ساقة ریشه دار این گیاه، مواد شیمیایی فعال موجود در گیاه از قبیل "زینجیبرن"، "بنزابولن"، "جینجرول"، "شوقول" خاصیت ذاتی خود را از دست می دهند. شرکتهای دست اندرکار و فعال در زمینه فرآورده های گیاهی، زنجبیل را به صورت عصاره، تنتور، انواع کپسول یا روغن آن عرضه می کنند تا از زایل شدن این مواد شیمیایی جلوگیری شود. بنابراین فرآورده هایی را مصرف کیند که به وضوح در برچسب خودش میزان زنجبیل مورد مصرف شما را ذکر کرده باشد.

می توانید ریشه زنجبیل تازه را نیز بخرید، و با دکم کردن تکه های آن به اندازه نصب کف دست یا با نصف قاشق چیاخوری دکمه رنده شده، شسته شده و پوست دار در آب گرم یا با ریختن نیم لیتر آب جوش روی 30 گرم ساقه ریشه دار، چای زنجبیل درست و مصرف کنید. برای اینکار بگذارید چای مورد نظر به مدت 15 دقیقه دم بکشد و سپس روزانه دو لیوان از آنرا میل کنید. دیگر منبع مناسب تهیه زنجبیل همانا زنجبیل کریستال شده است. لیکن فریب لایه پوششی قندی آن را نخورید. چون زنجبیل کریستال شده مزة تندی دارد.

نحوه مصرف

نحوه مصرف فرآورده های زنجبیل به سلیقه شخصی شما و آنچه شما را آزار می دهد، بستگی دارد. در کل، نباید روزانه بیشتر از دو تا چهار گرم زنجبیل مصرف کنید، چرا که علاوه بر میزان زنجبیلی که مصرف می کنید ممکن است مقداری از این ماده را نیز از طریق برنامه غذایی (یعنی از موادی نظیر آبجو زنجبیل، نان شیرینی زنجبیل دار، نان زنجبیل دار یا مواد غذایی مخلوط و سرخ شده) جذب کنید. اگر زنجبیل تازه مصرف می کنید، حتماً مقدار مصرفی را وزن کنید تا تقریباً دریابید که چه حدی از آن معادل 2 تا 4 گرم است.

برای درمان، تهوع، گاز معده یا سوء هاضمه روزانه 2 تا 4 گرم ریشه تازه (معادل 0/25 تا 1 گرم پودر ریشه) یا 1/5 تا 3 میلی لیتر تنتور آنرا مصرف کنید.

برای پیشگیری از استفراغ، هر 4 ساعت یک گرم پودر زنجبیل (نصف قاشق چایخوری) یا معادل آن یا روزانه سه بار دو عدد کپسول زنجبیل(یک گرم) مصرف کنید. البته می توانید یک تکه 8 گرمی زنجبیل تازه را نیز بجوید.

برای بیماریهای ناشی از سرماخوردگی، تب ناشی از آنفلونزا، گلودرد، گرفتگیهای ناشی از قاعدگی یا سردرد، دو قاشق غذاخوری از دم کرده زنجبیل یا چندین ورق از ساقه ریشه دار تازه آنرا بخور دهید. برای درمان درد ورم مفاصل از آب، عصاره یا چای زنجبیل تازه به میزان روزانه 4 گرم مصرف کنید یا روغن آنرا روی مفصل دردناک بمالید یا ریشه تازه آنرا در ضماد داغ یا گازهای ضمادی قرار دهید و روی نقاط دارای درد بگذارید.

نکات احتیاطی

انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا ریشه زنجبیل تازه را از نظر درجه بندی سلامتی و بی خطری در ردیف اول قرار داده است لذا زنجبیل گیاهی بی خطر و وسیع الطیف است. با این وجود میزان تجویزی آن باید رعایت شود. انجمن آمریکایی مذکور ریشه زنجبیل خشک را در مرتبة دوم سلامتی و بی خطری قرار داده است و توصیه می کند که از مصرف آن در طول بارداری اجتناب گردد.

برخی از زنان برای رهایی از علایم بیماری صبح دم از زنجبیل استفاده می کنند لیکن مصرف زنجبیل برای این هدف بحث انگیز است. برای رعایت اصول ایمنی و سلامتی هرگز نباید بیش از میزان معمولی آن مصرف گردد. زنجبیلی که به عنوان بخشی معمولی از برنامه غذایی فرد مصرف می شود بی خطر تلقی می شود.

اگر از سنگ صفرا رنج می برید، از مصرف زنجبیل بپرهیزید. هر چند که مصرف زنجبیل معمولاً فاقد عوارض جانبی است، اما مصرف بیش از حد آن می تواند سبب گرمازدگی جزیی گردد.

تداخل های احتمالی

اگر داروهای تهیه شده از سیر یا داروهای ضد انعقادی نظیر وارفارین یا داروهای مربوط به درمان دیابت مصرف می کنید و می خواهید جهت پیشگیری از بیماری مسافرت، سرگیجه، میگرن، گرفتگیهای رحمی یا ورم مفاصل زنجبیل مصرف کنید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. هر چند هیچ مطالعه ای تداخل این گیاه دارویی را با سایر داروها نشان نداده است، لیکن این خطر وجود دارد که زنجبیل اثرات برخی از این داروها را خنثی و یا تشدید کند.