فرسایش کناری یا رودخانه ای معمولاً در دیواره های آبراهه ها و رودخانه ها مخصوصاً در محل اتصال آبراهه ها و پیچان رود ها زیاد می باشد در قسمت های خارجی خمیدگی پیچان رود ها به علت اینکه نیروی برشی آب زیاد است، فرسایش کناری بیشتر است. در این فرسایش جریان آب به ویژه آب های گل آلود حامل شن و ریگ و.... موجب شسته شدن اطراف مسیل و حمل مواد بیشتر با خود می گردد با این عمل دیواره های بستر استحکام و قدرت خود را از دست داده، و به تدریج در مواقع جاری شدن سیلاب های شدید حتی به طور ناگهانی ریزش می کند و امکان دارد موجب تخریب و ویرانی مزارع و روستا هایی شود که در جوار این سیلاب ها واقع شده اند. فرسایش رودخانه ای به سرعت جریان آب، تلاطم جریان، قطر ذرات خاک، قدرت چسبندگی و وزن مخصوص ذرات، چگونگی پراکنش ذرات خاک در آب، درجه زبری بستر رودخانه و موانع موجود در مسیر جریان بستگی دارد. در این فرسایش بیشتر مواد دیواره کناره رودخانه و یا بستر کنده می شود. در حوزه ی مورد مطالعه در تمام طول مسیل اصلی فرسایش کناری مشاهده می گردد که دارای شدت و ضعف می باشد.
